Skip to main content

Graduation na Walay Toga

Kita tanan labe na sa atong pagpaningkamot na makakalingkawas sa kalisud mu-agi jud sa pag-iskwela, kay matud pa nila na "ang edukasyon ay ang solusyon sa kahirapan." Katong mi-aging tuig, ni graduate ko sa bachelors of Philosophy sa University of San Carlos busa, dili jud hayag ang akong kaugmaon ato labe na sa paghisgot palang ug trabaho kay matud nila kutub ra daw mi sa lalis-lalis, kung gusto pa mi makakwarta jud ug taman, mag Law pa mi usa mi madato. Pero bahala na, nagpadayun ko. Paghuman graduate nanigta dayun ko ug trabaho, para puhon puhon ako nalang jud mabuhi mag-isa.

Kay lagi kani akong korso walay laing padulngan kundili sa pagtudlo, mao na tanang skwelahan na pwede nako maaplayan gitagaan nako ug application letter. Taas man sad ang bakasyon, taas sad ang akong pagkatambay sa amua ug tabang-tabang sa mga buluhatonon. Sa higayon katong nag-dula ko ug  DOTA mao na adunay nanawag sa akong celpon, ug pag-tubag nako, nagpahibaw ang nagtawag na taga ACT siya ug pademohon ko ug isa ka lesson para tawn ko madawat isip usa ka maestro. Sa akong kalipay, ako gidawat ang grasya ug ang opportunidad ug sa walay duha-duha nadawat ko.

Lagi, kay maestro ta, lahi na ni sa atong pagkastudyante, ako napud ang mupuli sa pwesto sa mga tao na naghasolhasol sa akong kinabuhi mi-agi para lang tawn makasul-ob ug toga ug makakuha ug diploma. Presko pa ko nigraduate ato, ug kahibulungan sa uban na apan dali ra kaayu ko nakakita ug trabaho, dinha pa jud sa ACT na halos silingan nako dinha gaskwela.

Init kaayu ko atong panahona, kay lagi gipahimataas nako ang akong pagka-idealista sa edukasyon ug gusto ko na maagian sa mga studyante ang akong naagian labe na gikan sa University of the Philippines sa akong paghighschool ug sa University of San Carlos College na akong ginagraduatetan pagcollege. Mao na, sa tanang subjects na pwedeng matudlo nako ako gayung dawaton. Unya kay loading naman sa mga maestro ug daghan pag-kausaban sa mga schedule, biktima mi tanan sa ka walay klaro. Naabot pa jud na na dissolvan ko ug isa ka subject na luoy kaayu ko gamay kay gamay gamay ra akong sweldo ani.

Sa akong sched ato kai kasagaran hapon unya ang isa sa mga patay na schedule kay sa alas dyes sa gabie mahuman, ug naa pa gyud ko ana na schedule. Zombie mode ta ani. Unya lagi na dissolvan ko ug isa ka subject, rearrange napud ang sched. Unya na abot sa punto na si Sir Dantes, ang akong kauban na maestro ni hangyo kung kinsay pwede makadala sa iyang Humanities na klase kay straight kaayu iyang schedule sa nursing, mao na nakadungog ko ug sa dinha, gikuha dayun nako ang opportunidad labe na Humanities na kunuhay maayu ko ug Art-Art. Shotgun kaayu, kay pagsulti niya na pulihan nako iyang humanities, diha pa jud dayung orasa na mag sugod sa iyang klase, Patay! Patay!

Hilig man ko ug pina-shock ug entrance sa akong klase, pero kani akoy na shock sa kakalit, ug nisulod ko sa klase pero pina-introduce pa ni Sir Dantes na akoy mupuli, pero wala jud koy makita na tao sa kadaghan nawong unya na naay uban na mas magulang pa sa kay nako. Mao na nihabwa akong pagyawyaw sa mga leksyon na wala diri ug wala ngadto. Freedom dinhe, art ngadto.

Sa mga sunod na mga adlaw, nagpadayun jud ko sa akong serbesyo sa katawhan pinaagi sa pag-edukar. Unya naabot sa punto na naabot na ang premidterm exams ug nagchecking name mga maestro. Unya sa dinha sa klase nako sa Humanities, ako ginadistribute ang booklets nila para ilang reviewhon ang mga scores sa ilang gina-take na test, ug sa dnha, pag-tawag nako ni BATIANCILA! BATIANCILA! Mitubag siya “Sir?”. Ug sa dinha mura nako ug nalanay sa ka gwapa pero tanga-tanga shock face siya, pero gwapa kaayu na cute pa jud na naka anchohos ug naghinambid (kay lage ang sayal sa HRM sa ACT mubu man). Kagwapa ba (ug naa ra ni sa akong hunahuna kay ulaw pud na ato angkonon atubangan sa daghan, ma isyu ta)! Napanglingo-lingo ko kay akong kasing-kasing gasiga na sa kaanyag sa iyang panagway. Pero isip maestro, dili jud ni mahitabo nako dapat.


Ni-agi na ang mga adlaw, magsige ko ug huna-huna ni Batiancila, ug sa dinha pinaagi sa class record, kahibaw nako na JOHANNAH JOY iyang pangan. Gikilig ko sa ka cute sa iyang pangan pero lage, di ni dapat mahitabo nako isip maestro. Pakapinan pa gyud sa akong kaagi na akong kasing-kasing gibunalbunalan ug martilyo sa kasakit tungod sa mga epic fail na gugma, makaingon ko na dili nako mu-enter sa gugma. Nahibung lang pud ko na nagkafriends mi sa Facebook, ug sa dinha, nakakita ko sa iyang picture (stalker galore!), mura kog nabuang sa kagwapa ug cute aning Johannah Joy Batiancila. Comment-comment dayun ko ug sa walay madaling minute, mi reply agad agad, nia ga-poetry poetry pami sa among mga comment comment. Mao ni siya ang among comment comment, kay English paka man sad ming duha.

Joy: my smile brings you joy, makes your heart beats fast.
Chu: i am here a poor little boy, in want of that love that will last.
Joy:  i see you through my thoughts , nowhere i be found.
Chu: i see you through my heart, there the sweet sound. . . twas your voice the sweetest sound i cling to,            like the angels of heaven singing a hymn or two.
Joy: oh what a ravishing melody.

Sa dinha, naa na gyud nako ang pagkakilig sa iyang pagtubay sa akong comment comment ug sa dinha naa pa jud ang iyang pagtawag nako ug Sir Karl hehehehehe. Ug sa July 7, ngadto nahitabo ang una namong chat chat na naglisud nako ug hinumdom ug utingkay kai murag 17000 na ka messages ang among nahimo na din-a madala ug scroll ngadto sa pinakauna. Pero sure jud ko na ang pinaka-unang chat namo kay iya kong gipanganlang  Archuleta the Great ug akong gitawag sa iyaha na Lady Batiancila. Ug mi-agi sad ang pipila ka panahon na matag gabie na magchat chat tawn mi sa FB, ug nakahigayon siya ug pangayu ug number nako kay muhulos man siya sa akong Les Miserables na libro. (Hangtud karon wala pa niya mahuman ^_^ ).

Sa madugay, magtagad tagad mi sa skwelahan ug magchat chat mi kada-gabie, mao na ni abot ang August 4, na nagchat ming duha, naa koy ginatug-an ug ginasulti na di dapat ta nako masulti, pero gitukmod tingale ko sa Ginoo na buhaton nako, mao na ako siya giingnan na ayaw nako tawagi ug SIR, ug sa dinha ni ana siya na KUYA? Mao to wala siya ka gets dayun sa akong point, dayun sa isa ka kidlat sa mata ug pagpitik sa kasing kasing, ni ana ko, “ganahan baya ko nimo”. Dinha, mura kog galibog ug na-uwaw kay basin e-reject ra ko, unya ang akong pagkamaestro madaot. Kulba, kulba jud akong gibati, mao na ni-ana ra pud siya na okay ra daw niya ang feeling na nagkagusto ko niya. Mao na nalipay ko na pagkahibaw nako na wala ko lud-e sa akong pag-open up.

Sige na among commu, unya nigklase nako sa ilang klase, kay ngisi ngisi, siplat siplat lang ang show. Diay to naabot ang August 17 na nanghagad siya ug kaon ug siomai nako, after jud sa akong class na 6pm. Mao na gatago tago mi sa among pag-abot abot tungod sa among sitwasyon. Ug sa among pagkaon timing sad na mitukar ang “Way back into love” sa radio, dinha naka-ingon ko na ka buotan sa panahon na naa may background music na nindot. Kilig much lang, unya naa pud koy pina-ulaw ulaw na pinarestrictive gamay pero ako jung nabuhat na akong nakuptan iyang kamot na humok unya init! THAT FEELING!!!!! NINDOTA UY! Storya storya dayun mi ug nagkasabot mi na manan-aw mi ug sine.

Sa sunod adlaw, gadali dali ko ug human sa akong masterals kay excited na lage na makatanaw na ug sine kuyug niya, ug sa dnha nahitabo jud ang among pagtanaw. Sa paghuman, nanakay mi ug taxi padung uli sa ilaha ug tedeng! First Kiss! Na dili pa kami (mi-angkon siya pila ka buwan later na ana jud na kung naghinigugmaay na ug ako ra ang laki na ning-anaan niya), pero ang iyang gisaad nako na dili siya mag-uyab uyab kung dili pa siya ka graduate. Mao sad na akong gikalisdan, pero, willing jud ko mupaabot. Unya nakasabot nasad mi na mang adto mi ug Mt.View ugma ana.

August 19, naa nami sa Mt.View ug nagshare share nami sa among mga paglantaw sa kinabuhi ug sa dinhang dapita sa may lasang dapit na naay hagdanan, sa amung pagstorya storya, nangutana ko niya balik, pero ni ana ko, ‘PWEDE NAKA MU-GRADUATE?’, ug sa dinha ni “OO”siya! KAMI NA! KAMI NA! Sa akong kalipay lami kaayu ipanumbag sa langit na KAMI NA NI JOHANNAH JOY BATIANCILA! Lipay kaayu ko na mi-grauduate siya ug una, mi-graduate siya ug una para magkahi-usa amung mga kasing kasing! Sa isang matamis na relasyon hagang pumuti na uwak! Walay katapusan. WAAAAAAAAAAAAAAH! Lipay kaayu ming duha sa walay pagduha duha!

Mi-agi na ang pipila ka bulan sa amung relasyon na tinagoay basta magkuyug tungod sa amung stiwasyon, hangtud napa-ila ila nako sa iyang pamilya. Away away, pero sa madugay kahibaw nami mudala sa usag usa. Memories sa maung kalipay hangtud ni abot na ang March 22 2013 diin si JOHANNAH JOY BATIANCILA, mi-graduar na jud sa college, kung buot huna-hunaon kana tang adlawa ko niya sugoton, pero na sayu ang commencement rites tungod kay ang baha sa gugma dili mapungan ug dili ma taod-taoran! Kalipay namong duha ang amung pagkahi-usa ug sa busa, pag AUGUST 19 2012, migraduar na si Joy na walay toga, pero ang gibeste niya ang tunay na gugma gikan ni Karl Archuleta, ug kini pud si Karl, perme malumos sa gabaha na gugma ni Joy. Happy Happy!

Minyo nasad ang sunod namu na agenda. HIHIHI.

^_^

Comments

  1. There's no like in blogspot so ill comment and smile.. LIKE :)

    ReplyDelete
  2. Just stumbled upon this blogspot. Smiles for WAY BACK INTO LOVE. HAHA. :)

    ReplyDelete
  3. Hapit ko nag nose bleed sa kalawm sa imong bisaya sir. I kenot swim hahahaha

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Article Review on Elinita Garcia's "Gabriel Marcel: Primary and Secondary Reflection"

Summary:             Gabriel Marcel is a known French existentialist. His co-Frenchman, Jean-Paul Sartre, distinguished existentialism into two which were coined as  atheistic  and  theistic  (Christian) wherein Sartre did mention Marcel as part of the latter in lecture on Existentialism a Humanism . Marcel is a Christian existentialist because he included the divine even amidst the infamous perception of existentialism as godless. Moreover, he is also known for his non-systematic philosophy where he pointed out that the philosophical discipline starts from where one is (referring to the particularity of the situation); therefore, it is not from metaphysical assumptions or already laid down theories.             Marcel’s thoughts talk about the importance and the necessity of reflection wherein he divides it into two as a) primary reflectio...

Fin?

  Last 2012, there were hearts on fire that both had their first shared flame in an unlikely place. I was thirsty for love coming from being dormant while she was searching for a redemption from a series of broken hearts. Both struggled to find their place. Both trying to live their lives free from the hideous chains of a dark home. I must admit that I fell for her beauty and add to that, her care. As we both clasped our hands, it was a committed long shot to have the perfect rest for our hearts. It was a bit strange to have an affair under the noses of all that is forbidden both profession and a line of faith. Nothing was wrong as long both were in the ecstasy of love – no malice, no foul play, no trespassing of wills. That moment was a perfect episode in a romantic film – one where young love sprang amidst treacherous circumstances. We lived through the happiness of newfound belongingness and the battle of keeping that alive. 4 years before the wedlock were filled with ups an...

Bertrand Russell and the Sense of Sin

Introduction             Ethics is this study of what is good and what is bad and throughout the course of history it had also its shares of disputes and animosities. But beneath all of it is that ethics is a means in order to arrive at happiness or the good life. Because we have to act correspondingly or in a certain manner wherein we can get to attain harmony within ourselves especially regarding to our conscience or in harmony with others in order to keep relationships or ultimately to preserve one’s self or to attain such security whether externally and that is in relation with others or internally or personal satisfaction. Our actions are guided by principles of which we take actions correspondingly but the question lies what then are these principles and sometimes we go back to our way of understanding or our metaphysical assumptions wherein we garner from these in order to make way into how we conduct ourselves in our ...