Ang akong semester kay dili basta-basta. Sa pagkakarong panahona sa akong pagtudlo, labe na sa ika-duha na semester sa tuig 2015-2016 daghan tuod na akong dili malimtan. Mao ning panahona na nakatilaw ko ug sahod na sapat gayud sa akong pagpaningkamot. Dako tuod ko ug kalipay na maka-ingon ta na arang-arangan ug kaya na magbuhi sa akong kaugalingon kuyug sab sa akong gihigugma na akong minyuon puhon na si Joy. Karon sab ang panahon na nakaginhawa ko ug balik gikan sa miaging semester na pwerte gayung kapuya tungod kay napulog-tulo akong gidala na mga pundok sa mga tinun-an sa panahon sab na ang sahod dili pa tantong dako. Dili sab nako kalimtan ang among pagkasinabot na magminyu na mi ug sa limang buwan kapin ang pagpang-andam para sa umaabot na handa ug selebrasyon ug apil sab ang kasapot sa amung pagmaneho ug paglihok sa tanang aspetong legal sa amung panaghi-usa. Kini gayud ang isa sa pinakadako nako na kalampusan ug kadaugan labe na naabot na gayud sab sa punto na
History shall continue to unfold, and my history shall end when I no longer unfold.